Του Γιαννη Χανδανου*
Είναι προφανές ότι η απάντηση στο ερώτημα: «αν θέλουμε να μπορούμε να χρησιμοποιούμε το Ι.Χ. μας για οποιαδήποτε μετακίνηση», είναι φυσικά «ναι»! Η ίδια απάντηση θα δινόταν και στο ερώτημα: «θέλουμε να περιορίσουμε την επιρροή της κυκλοφορίας των Ι.Χ. στο περιβάλλον και στην κλιματική αλλαγή;», όπως και στο ερώτημα «αν θέλουμε ένα αστικό περιβάλλον στο οποίο μια μητέρα με το καροτσάκι της να μπορεί να μετακινηθεί με άνεση και ασφάλεια, το ίδιο και ένα παιδί, ένας πεζός ή ένας ηλικιωμένος ή ένα άτομο με ειδικές ανάγκες ή ένας ποδηλάτης». Ποιο τελικά είναι το πιο σημαντικό από τα παραπάνω; Αρα, ποιες είναι οι λύσεις; Διαχείριση του συγκοινωνιακού συστήματος ή ανάπτυξη νέων υποδομών; Τι πρέπει να βελτιωθεί; Η κυκλοφορία ή η κινητικότητα; Το οδικό δίκτυο ή το συγκοινωνιακό σύστημα; Μήπως η προώθηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσα από μέτρα για τα ΜΜΜ αλλά και από μέτρα περιορισμού του Ι.Χ.; Πώς ελέγχονται οι χρήσεις γης την ίδια στιγμή που επιδιώκεται η ανάπτυξη της πρωτεύουσας; Τελικά, μήπως οι λύσεις που προτείνονται είναι αντικρουόμενες; Και ποιος αποφασίζει για τις όποιες λύσεις; Οι ειδικοί, οι πολιτικοί ή οι πολίτες; Η μόνη πραγματικά κοινή απάντηση για όλα τα παραπάνω είναι ότι η πόλη της Αθήνας χρειάζεται όραμα για
να δώσει λύσεις. Ενα όραμα που να βασίζεται στο σχήμα «αποτελεσματικότητα – ασφάλεια – περιβάλλον – ισότητα» και σε μια προσέγγιση ανθρωποκεντρική. Να έχει δηλαδή ως κύριο σημείο αναφοράς τον μετακινούμενο πολίτη και τη συνολική εξυπηρέτηση της μετακίνησής του, και όχι τα οχήματα. Η λύση του κυκλοφοριακού δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με βάση την παρωχημένη λογική της διευκόλυνσης ροής περισσότερων Ι.Χ., αλλά με βάση τη διευκόλυνση της εξυπηρέτησης όσο το δυνατόν περισσότερων προσώπων.
* Ο κ. Γ. Χανδάνος είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων
και σε άρθρο του Του Γιάννη Ελαφρού στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ γράφει:
- Στο Παρίσι, ο δήμαρχος Μπερτράν Ντελανοέ προειδοποίησε τους οδηγούς που επιμένουν να κατεβάζουν το Ι.Χ. στο κέντρο ότι θα ταλαιπωρηθούν, και δυσχεραίνει την είσοδο με ρυθμίσεις κυκλοφορίας, οδηγώντας σε... συνειδητό μποτιλιάρισμα όσους εισέρχονται στο κέντρο! Προσφέρει βέβαια και διέξοδο, με τη διάθεση δημοτικών ποδηλάτων σε 800 σημεία και σε μια σχετικά φτηνή τιμή για ολιγόωρη χρήση.
-Η Κοπεγχάγη και το Αμστερνταμ έχουν θέσει στόχο να μειώνουν (να μειώνουν και
όχι νααυξάνουν!) τις θέσεις στάθμευσης κατά 1% τον χρόνο, έτσι ώστε να περιοριστούν τα Ι.Χ. και να απελευθερωθεί περισσότερος χώρος για τους κατοίκους.
- Στις Βρυξέλλες και σε άλλες πόλεις υλοποιούνται μεγάλα προγράμματα πλακοστρώσεων, ξηλώνοντας την άσφαλτο και δημιουργώντας άλλο αστικό περιβάλλον.
Αυτά συνεισφορά στο διάλογο που έχει ανοίξει για τη μετατροπή του λιμανιού κάποιου νησιού στην Ελληνική επικράτεια σε χώρο στάθμευσης.
1 σχόλιο:
Αχ Μπάμπη τζόγια μου! Πολύ φοβάμαι πως θα το δούμε μπαζωμένο το λιμάνι... Να 'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου