29 Ιουν 2007

Ο Γιώργος Χρονάς για τον Ξενόπουλο και τον Καβάφη.

Στο σπίτι της οδού Ευριπίδου ο Γρηγόριος Ξενόπουλος κατοίκησε από τα μέσα του 1903.Στις 20 Νοεμβρίου 1903-με το παλαιό ημερολόγιο-κάνει τη περίφημη πρώτη παγκόσμια δήλωση –γραπτή στα Παναθήναια-για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη. Επαναστατική προτίμηση στην πνευματική Αθήνα του 1903. Με ότι κινδύνους περιείχε για τον ίδιο και τη φιλία του με τους ποιητές της εποχής. Η δήλωση του και προτίμηση του για τον Καβάφη στα νεώτερα χρόνια ομοιάζει μα τη δήλωση-διάλεξη το 1948,του Μάνου
Χατζιδάκι για το ρεμπέτικο τραγούδι, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν.
Έχουν γεννηθεί και οι δύο στη Κωνσταντινούπολη . Το 1903 ο Καβάφης είναι 40 χρονών και ο Ξενόπουλος 36.Όμως υπάρχει κι άλλη μια, δήλωση του Ξενόπουλου προπομπός θα ’λεγα της άλλης στα Παναθήναια για τον Καβάφη στο Νέον Άστυ , στις 27.9.1903.
Η ΣΠΑΝΙΑ ΠΟΙΗΣΙΣ
«Δεν δύναται κανείς να αρνηθή ότι η ποίησις προοδεύει εις την Ελλάδα. Έχομεν αρκετούς ποιητάς και εκείνο το οποίον είνε παραδοξότερον είνε ότι έχομεν και ωραία ποιήματα.
Και όπως συμβαίνει και εις την Ευρώπην, ηρχίσαμεν πλέον να έχωμεν και ειδικότητας εις την ποίησιν.
Έχομεν ποιητάς της μελαγχολίας, ποιητάς των δύσεων, ποιητάς του ονείρου.
Έχομεν ποιητάς, αι οποίοι λαξεύουν ένα σονέτον κάθε τρεις μήνας όπως ο κ. Πορφύρας και ποιητάς, οι οποίοι θωπεύουν και ζυγίζουν ένα τετράστιχον κατ’ ‘έτος.
Τοιούτος ποιητής είνε ακριβώς ο κ.Καβάφης, του οποίου το «Νέον Άστυ» εδημοσίευσε προχθές λίγους στίχους.Είνε παράδοξος ποιητική προσωπικότης ο Αλεξανδρινός αυτός φιλόλογος,ο οποίος προ δεκαετίας και πλέον έχει επιδοθή εις την ποίησιν και ο οποίος δεν έχει ακόμη αποτελέσει όχι μίαν συλλογήν,αλλ’ ούτε μία δωδεκάδα ποιημάτων.
Αντί τούτον όμως γράφει ποιήματα τέλεια, τα μάλλον προσωπικά,τα μάλλον εμποτισμένα από πρωτοτυπίαν και αν θέλετε και τα μάλλον παράδοξα ποιήματα της Ελλάδας .Ολίγα αλλά καλά. ....


Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Χρονά το Νοέμβριο του 2001 στο συνέδριο «Γρηγόριος Ξενόπουλος.50 χρόνια μετά. Συμβολή στη έρευνα του έργου του.» Εκδόσεις Πλατύφορος. Εταιρία Μελέτης Έρευνας Προαγωγής Πολιτισμού.


Αυτό είναι το διαβατήριο του Κωνσταντίνου Καβάφη («Επάγγελμα: Ποιητής»), με διπλή χρονολογία γέννησης (και οι δύο λανθασμένες!).Απο το kavafis.gr
Πιο πάνω η ταυτότητα του Γρηγόριου Ξενόπουλου ως μέλους της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών απο το http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13522&m=S28&aa=1

27 Ιουν 2007

Κουκλοπαιχνιδίσματα.






Μερικές φωτογραφίες από την εκπληκτική παράσταση της ομάδας Ανέμη στη Ζάκυνθο που εμπνευστές και οργανωτές είναι ο Ηλίας Αθανασούλας και η Μαρία Μαυροπούλου. Σπουδαία θεατρικά από τα παιδιά που συμμετέχουν στις δραστηριότητες της Ανέμης.




Και βέβαια η μοναδική Ιταλίδα κουκλοπαίκτρια Laura Kibel που ο Ηλίας έφερε ειδικά από την Ιταλία για να παίξει στο Ζακυνθινό κοινό.H Laura Kibel χρησιμοποιεί ταυτόχρονα πόδια (τις πατούσες της τις κάνει προσωπάκια) και χέρια για την παράσταση της. Απολαύστε.


Υ.Γ. Για να μη γκρινιάζουμε όλοι μαζί –γίνεται χασμωδία-δείτε περισσότερα για την Aνέμη στο http://neohoraitis.blogspot.com/

Υ.Γ. http://www.laurakibel.com/

24 Ιουν 2007

Όνειρα ωραίων ανθρώπων και παλιοσίδερα και όπως πάντα δημιουργικές προτάσεις σε δημιουργικούς αθρώπους.






Tο Νοέμβριο του 2001 το πλοίο ERENLER κατασκευασμένο το 1911, ναυαγεί στη Ζάκυνθο, μεταφέροντας το μεγαλύτερο ανθρώπινο φορτίο στη σύγχρονη ιστορία της μετανάστευσης (750 άτομα, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες, απομακρινόμενοι ή καταδιωγμένοι από εμπόλεμες περιοχές). Θα μπορούσε το πλοίο αυτό να αποτελέσει μνημείο ανθρωπιστικής αντιμετώπισης από σύσσωμο σχεδόν τον πληθυσμό της Ζακύνθου, που με μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα κινητοποίηση έδωσε μαθήματα ανθρωπιάς σε ολόκληρο το σημερινό κόσμο. Η κήρυξη του πλοίου ERENLER σε Νεότερο Διατηρητέο και Ιστορικό Μνημείο θα έδινε τη δυνατότητα αξιοποίησής του στη Ζάκυνθο ως πλωτού εκθεσιακού χώρου που μπορεί να φιλοξενεί, μόνιμη έκθεση για το συγκεκριμένο γεγονός και τη συμπαράσταση των ντόπιων στους ανθρώπους-φορτίο του πλοίου, όπως και περιοδικές εκθέσεις με περιεχόμενο αντιρατσιστικό ή γενικότερα θεμάτων που άπτονται της μετανάστευσης στο σύγχρονο κόσμο. Αντί αυτού δύο ρυμουλκά το πήραν χθες απ’ το λιμάνι για να το σύρουν σε διαλυτήριο πλοίων και να μετατρέψουν μια λαμπρή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας σε παλιοσίδερα. Συγχαρητήρια

Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στον γενικό γραμματέα του υπουργείου πολιτισμού Κύριο Ζαχόπουλο μια που ξέρω πόσο ενδιαφέρεται για τη Ζάκυνθο και πόσο φιλότιμα βοήθησε ο άθρωπος στην υπόθεση της μη ανακήρυξης του πλοίου των προσφύγων Erenler σε νεώτερο μνημείο. Έχω λοιπόν να του προτείνω εφόσον δεν του αρέσουν τα πλοία μήπως θα ενδιαφερόταν για μια ωραία ταβερνούλα να την ανακηρύξει διατηρητέα.
Πρόκειται για τη παραθαλάσσια ταβέρνα στο Τσιλιβί «Ό Παράδεισος». Ταβέρνα μοναδικής ομορφιάς, πάνω στο κύμα, αυθεντικό απομεινάρι πολιτισμού που τη δεκαετία του 60, έπαιζαν πλάι στη θάλασσα ορχήστρες και χόρευαν οι Ζακυθινοί ταγκό και βαλς. Η τσιμεντένια αυτή υπαίθρια πίστα υπάρχει ακόμα. Ο χώρος αυτός είναι ότι έχει μείνει ακόμα σχετικά αλώβητο από το παράδεισο που ήταν κάποτε η περιοχή.

Υ.Γ. Για να δείτε τι μαχόμενος μπλογκαδόρος είμαι και όχι μπλόγκερ* μπήκα μέσα στη θάλασσα για να σας έχω και μια
φωτογραφία από τον «Παράδεισο» μια και μόνο από τη θάλασσα μπορείς να τον δεις –τον Παράδεισο
Κύριε Μπαμπινιώτη για κανονίστε στην επανέκδοση του λεξικού σας
Μπλογκαδόρος :Ο διαχειριστής ιστολογίου όπως μπουκαδόρος, μιναδόρος και τα συναφή.

Ανορθογραφίες και... θαύματα.Νούμερο 2

Η προηγούμενη ανάρτηση με έβαλε σε σκέψεις ως προς την ανορθογραφία μου. Μ’ απασχολεί ότι η ζωή μου γίνεται όλο και πιο πεζή και σκέφτομαι αντί τα κείμενα μου να τα περνάω από τον κομφορμιστικό, ανέραστο, τεχνοκρατικό και καθόλου μεταφυσικό, διορθωτή του κειμενογράφου να κάνω ότι έκανε ο προφανώς και πιο σοφός και ζώντας πιο μεταφυσικά τη ζωή του -που είναι και μεγάλη μου προσδοκία αυτός ο τρόπος ζωής- συνάδελφος ανορθογράφος .Να τα αναρτώ πρώτα έξω από την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου.

20 Ιουν 2007

Ανορθογραφίες και... θαύματα.

Προσωπικά είμαι ανορθόγραφος γι' αυτό και γενικά δε με ενοχλούν οι ανορθόγραφες ταμπέλες .Από το ρεζιλίκι με έχει γλυτώσει βέβαια ο αυτόματος ορθογράφος του Word ή του κειμενογράφου όπως θα έπρεπε να αποκαλώ το εν λόγω πρόγραμμα. Πιστεύω κιόλας πως τα λάθη αυτά δεν είναι τυχαία κάτι σημαίνουν και κάτι εκφράζουν όμως εγώ ντρέπομαι για την ανορθογραφία μου ενώ θα έπρεπε να την υποστηρίζω σαν κομμάτι της προσωπικής έκφρασης όπως ας πούμε το έργο της κυρίας Στεφανή με τον Εθνικό Ύμνο και την σχέση του με το αιδοίο. Μου 'ρθαν όλα αυτά βλέποντας τα έργα του συναδέλφου ανορθόγραφου που έχει στήσει το υπαίθριο κατάστημα του έξω από τον Άγιο.

Έγραψε λοιπόν ο συνάδελφος ίσως το πιο σημαντικό για την ανθρώπινη ύπαρξη επίθετο με ορθογραφία ρήματος «τρυφερώ».Πολύ σωστά. Τώρα εγώ τρυφερώ δηλαδή συμπεριφέρομαι με τρυφερότητα. Εύγε. Το γλυκό γιατί δε το γράφεται με ωμέγα δεν μπορούμε κύριε Αμμιώτη Μπαμπινιώτη μου να το κάμουμε ρήμα.


Έχει μια περίεργη απόλαυση όταν γυρίζεις μετά από καιρό στο νησί και ανοίγεις το ντουλαπάκι του κομοδίνου σου και ανακαλύπτεις τις τελευταίες αναγνώσεις σου. Βρήκα λοιπόν ένα φαξ που μου είχε στείλει πέρσι το καλοκαίρι ένας φίλος από την Αθήνα από ένα παλιό LIFO, είναι δυο λόγια που έγραψε η Ρίκα Βαγιάνη.
«Στη Ζάκυνθο θέλω να πηγαίνω με τις φίλες μου. Να μας κορτάρουν εν χορώ τα παπούδια, την ώρα που διαλέγουμε πιπεριές στην αγορά.Να ζαλιζόμαστε με ποτά και μυστικά και περιπάτους δροσιάς στη Μπόχαλη. Αλλά καμιά φίλη μου δεν θέλει να έρθει στη Ζάκυνθο. Και εγώ δεν μπορώ να τους πω την αλήθεια : Ότι δηλαδή μ’ έπιασε ένας ελαφρώς σαλεμένος γεράκος στα σκαλιά της γνωστής εκκλησίας και μου είπε ,αν θέλω κάτι, να το «ζητήσω από τον Άγιο».Κι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη μου το δώσει, γιατί «είμαι καλή κοπέλα» Και πού το ξέρεις; «Το ξέρω» Κι εγώ, που αντιπαθώ ανοιχτά και στρατευμένα τους Αγίους-ρουσφοδέκτες και δεν πιστεύω πια, Θεέ μου ,στον Θεό, εκείνο το απόγευμα άκουσα, ζήτησα και έλαβα. Μια ζωή θα λέω δήθεν πως μου άρεσε το Τζάντε για το Ναυάγιο, ή για τα μπουγαρίνια και τις καντάδες και όλο το λοκάλ: Και δε θα βρίσκω το θάρρος να ομολογήσω ότι εκεί τράκαρα μετωπικά με το θαύμα.»

Όλα αυτά αφιερωμένα σε ένα σέρφερ της ζωής στο φίλο τον Παντελή.Νάτος

14 Ιουν 2007

Μεσούσης της ιστολογικής και μόνο αγρανάπαυσης.




"Η ιδέα της Ελλάδας με κατατρύχει μετά από μια μακριά νύχτα ύπνου που συντρίβει τον άνθρωπο και γλυτώνουν μόνο οι ιδέες."

Από τo αφιέρωμα στο μουσείο Μπενάκη για τον Jean Cocteau

6 Ιουν 2007

΄Ηθελα να γράψω πολλά...

Για την Art Athina και τη τζάμπα διαφήμιση που εξασφάλισε, για το λαϊκό ήρωα διευθυντή της, για τον καημένο τον ταρίφα για ...για...αλλά έφευγε το πλοίο και ήταν μια στιγμή, μια στιγμή...μόνο.