24 Ιουν 2007

Όνειρα ωραίων ανθρώπων και παλιοσίδερα και όπως πάντα δημιουργικές προτάσεις σε δημιουργικούς αθρώπους.






Tο Νοέμβριο του 2001 το πλοίο ERENLER κατασκευασμένο το 1911, ναυαγεί στη Ζάκυνθο, μεταφέροντας το μεγαλύτερο ανθρώπινο φορτίο στη σύγχρονη ιστορία της μετανάστευσης (750 άτομα, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες, απομακρινόμενοι ή καταδιωγμένοι από εμπόλεμες περιοχές). Θα μπορούσε το πλοίο αυτό να αποτελέσει μνημείο ανθρωπιστικής αντιμετώπισης από σύσσωμο σχεδόν τον πληθυσμό της Ζακύνθου, που με μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα κινητοποίηση έδωσε μαθήματα ανθρωπιάς σε ολόκληρο το σημερινό κόσμο. Η κήρυξη του πλοίου ERENLER σε Νεότερο Διατηρητέο και Ιστορικό Μνημείο θα έδινε τη δυνατότητα αξιοποίησής του στη Ζάκυνθο ως πλωτού εκθεσιακού χώρου που μπορεί να φιλοξενεί, μόνιμη έκθεση για το συγκεκριμένο γεγονός και τη συμπαράσταση των ντόπιων στους ανθρώπους-φορτίο του πλοίου, όπως και περιοδικές εκθέσεις με περιεχόμενο αντιρατσιστικό ή γενικότερα θεμάτων που άπτονται της μετανάστευσης στο σύγχρονο κόσμο. Αντί αυτού δύο ρυμουλκά το πήραν χθες απ’ το λιμάνι για να το σύρουν σε διαλυτήριο πλοίων και να μετατρέψουν μια λαμπρή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας σε παλιοσίδερα. Συγχαρητήρια

Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στον γενικό γραμματέα του υπουργείου πολιτισμού Κύριο Ζαχόπουλο μια που ξέρω πόσο ενδιαφέρεται για τη Ζάκυνθο και πόσο φιλότιμα βοήθησε ο άθρωπος στην υπόθεση της μη ανακήρυξης του πλοίου των προσφύγων Erenler σε νεώτερο μνημείο. Έχω λοιπόν να του προτείνω εφόσον δεν του αρέσουν τα πλοία μήπως θα ενδιαφερόταν για μια ωραία ταβερνούλα να την ανακηρύξει διατηρητέα.
Πρόκειται για τη παραθαλάσσια ταβέρνα στο Τσιλιβί «Ό Παράδεισος». Ταβέρνα μοναδικής ομορφιάς, πάνω στο κύμα, αυθεντικό απομεινάρι πολιτισμού που τη δεκαετία του 60, έπαιζαν πλάι στη θάλασσα ορχήστρες και χόρευαν οι Ζακυθινοί ταγκό και βαλς. Η τσιμεντένια αυτή υπαίθρια πίστα υπάρχει ακόμα. Ο χώρος αυτός είναι ότι έχει μείνει ακόμα σχετικά αλώβητο από το παράδεισο που ήταν κάποτε η περιοχή.

Υ.Γ. Για να δείτε τι μαχόμενος μπλογκαδόρος είμαι και όχι μπλόγκερ* μπήκα μέσα στη θάλασσα για να σας έχω και μια
φωτογραφία από τον «Παράδεισο» μια και μόνο από τη θάλασσα μπορείς να τον δεις –τον Παράδεισο
Κύριε Μπαμπινιώτη για κανονίστε στην επανέκδοση του λεξικού σας
Μπλογκαδόρος :Ο διαχειριστής ιστολογίου όπως μπουκαδόρος, μιναδόρος και τα συναφή.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να μην καταφέραμε να κάνουμε μουσείο το πλοίο των μεταναστών αλλα απ' ότι διαβάζουμε στον τοπικό τύπο έχει κατατεθεί πρόταση από το δήμο Ελατίων να μετετραπεί το ναυάγιο σε μουσείο και να δημιουργηθούν ομοιώματα του τότε πληρώματος. Μάλιστα πρόσφατα το δημοτικό συνμβούλιο του δήμου αποφάσισε την περίφραξη(;;;) του χώρου.

Πηγή: Ημέρα τση Ζάκυνθος 22/6/07

Μπάμπης Πυλαρινός είπε...

Κάγκελα στη θάλασσα;Λαμπρά.Άλλη μια παγκόσμια προτοτυπία.Η Ζάκυθος πάλι μπροστά.Στα εγκαίνια της περίφραξης μου υποσχέθηκε θάρθει και ο Τζιμάκος για να τραγουδήσει το άσμα "Κάγκελα παντού".Νέο woodstock στο ναυάγιο. Producer:Ladik

P. Kapodistrias είπε...

Πολύ συγκινητική ιστορία, αυτή του πλοίου. Από την εποχή που πάνω του αργοπέθαιναν άνθρωποι μέχρι σήμερα, που αργοπεθαίνει και σαπίζει το ίδιο. Αυτή η σκουριά, μού θύμιζε πάντα τον ελυτικό στίχο "οξειδώθηκα μές στη νοτιά των ανθρώπων"... Αυτή την οξείδωση, αν μπορούμε, να υπερβούμε... Κι αν δεν μπορούμε, ας την μετατρέψουμε σε Τέχνη. Διότι, σε τελευταία ανάλυση, με τις φωτογραφίες σου Μπάμπη, Τέχνη έκαμες. Κρατώ αυτές τις φωτογραφίες της σκουριάς πολύ κοντά μου και Σε συγχαίρω για την οξυδέρκεια της ματιάς!!!