16 Μαΐ 2007

Παραμύθια με... βόμβες.

Αυτό το καιρό δουλεύω την εικονογράφηση ενός παραμυθιού που είναι από τη συλλογή της Μαριέτας Μινώτου «Παραμύθια από τη Ζάκυνθο». Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια λεπτομέρεια, από τις εικόνες που ζωγράφισα.



Και μια και λέγαμε και ζωγραφίζαμε βόμβες άκουσα το εξής
-Τι φτιάχνεις;
-Μια βόμβα.
-Θέλεις να σε βοηθήσω.
-Όχι. Δεν γίνεται πρέπει να τη φτιάξω μόνος μου γιατί θέλω να είναι ...ατομική.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Μπάμπη τζόγια μου, θέλω κι εγώ μια σαϊτα να πετάει τομάτες, άμα γίνεται να πετάει και γιαούρτες, ακόμα καλύτερα! Καλημέρα! Υ.Γ. Για πες κι άλλα για την εικονογράφηση... Dana Semitecolo

Ανώνυμος είπε...

«ατομική μου ενέργεια κι ανάσα μου στα χείλη, την πρώτη αιτία, την αρχή, σηκώστε με να δω, όχι από περιέργεια, μα δε χωράω στην ύλη, που αυτή η ψεύτρα εποχή την έχει για Θεό». Σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι της Γαλάνη μιας και μιλάμε για ατομική ενέργεια. Μ' αρέσει που το αεροπλάνο έχει στραβή μύτη, ενώ η σαΐτα, οξεία και ίσια.