Σε ένα λαϊκό μπαρ.

Τη Δευτέρα το βράδυ έζησα μια αξέχαστη βραδιά σε ένα ασήμαντο μπαρ σε μια λαϊκή γειτονιά. Κατά τις 12 η ιδιοκτήτρια μια αυστηρή παχουλή εξηντάρα τραγούδησε με τον άντρα της, έναν αλλήθωρο ασπρομάλλη, σόλο και ντουέτο αληθινά λαϊκά τραγούδια που σε μερικά άλλαζε τους στίχους όταν ήθελε να πειράξει κάποιο θαμώνα . Στην αρχή της βραδιάς μας έκανε παρατηρήσεις να πάμε όλοι στη μπάρα να πάρουμε ποτό-πως θα ζήσει το μαγαζί;- το κρασί και η μπύρα είχε δύο ευρώ. Κάποια στιγμή που τραγούδαγε χτύπησε το κινητό της που το είχε κρεμασμένο στο λαιμό σα μενταγιόν σταμάτησε το τραγούδι και απάντησε κανονικά και δυνατά για να ακούμε όλοι, τελείωσε και συνέχισε το τραγούδι Ήταν μια μυσταγωγία ακόμα και η ειλικρινής πρόζα με το κινητό. Ήταν μια αληθινή λαϊκή βραδιά από ανθρώπους που στο τόπο μας έχουν πια εξαφανιστεί όπως βέβαια και το λαϊκό τραγούδι.
Μετά της μια συνέρευσαν ένας βουλευτής και μια σταρ της τηλεόρασης. Οι άνθρωποι του ψεύτικου κόσμου εκτιμούν τα αληθινά διαμάντια .Φυσικά δεν έπεφτε καρφίτσα όλο το βράδυ. Σε κάποια στιγμή ένας άντρας και μια γυναίκα σηκώθηκαν και χόρεψαν φλαμέγκο .Στο τέλος της βραδιάς σβήνουν τα φώτα και μένει μόνο το καντήλι της Παναγιάς. Κιθάρα κρουστά και το ζεύγος των τραγουδιστών γυρίζουν προς τη Παναγία και αρχίζουν να παίζουν καντάδες για αυτήν. Η τρίχα κάγκελο .Η βράδια τελείωσε με αγκαλιές και φιλιά. Πήγα και βρήκα το σπουδαίο αλλήθωρο τραγουδιστή να τον συγχαρώ . Δε μου έδινε καμιά απάντηση .Δε θα βλέπει είπα. Ξαναπροσπάθησα καμιά απάντηση .Τη φίλη μου τη Πελαγία καλά την είδε όμως και της έσκασε ένα φιλί. Τη Δευτέρα το βράδυ κοιμήθηκα στις τέσσερις . Την άλλη μέρα πετούσα από το αεροδρόμιο της Σεβίλλης για Αθήνα . Ο λαϊκός άνθρωπος στην Ελλάδα έχει συνθλιβεί σχεδόν ολοκληρωτικά από τον εύκολο πλουτισμό-σε ποιό μπαρ της Ελλάδας η μπύρα έχει δυο ευρώ;- τη λαικοπόπ κουλτούρα και το εκτυφλωτικό φως της τηλεόρασης. Τι θα γινόταν αν κάποιος άνοιγε στην Ελλάδα ένα τέτοιο μαγαζί ; Νομίζω χαμός όπως και εκεί.