3 Φεβ 2007

Μια ιστορία από την κατοχική Ζάκυθο



Μπάμπης Πυλαρινός."Άγιος Παύλος".

Μια ιστορία από την κατοχή που μου διηγήθηκε ο πατέρας μου πρέπει να ήταν τότε περίπου 13 χρονών.
«Ο νόνος μου είπε:
-Να πάρεις το μουλάρι και να πας στην πόλη να φέρεις ζωοτροφές. Ξεκίνησα λοιπόν από το Σαρακινάδο για τη χώρα. Όταν έφτασα πήγα να αφήσω το μουλάρι στο χάνι τση Φιλίππενας στον 'Aγιο Παύλο. Τώρα εκεί είναι μια ταβέρνα του Παύλου του Δρογγίτη. Έδεσα το μουλάρι μου στο χάνι και βγήκα στον 'Aγιο Παύλο.
Εκεί όμως με περίμενε ο μπόγιας που μάζευε κόσμο για να δουλέψουν στα οχυρωματικά έργα στο Βασιλικό και στο Αργάσι. Με είχε πιάσει και άλλες δύο φορές και δεν είχα καμιά διάθεση να ξαναπάω για αγκαρίες. Μας βάλανε σε γραμμή και μας συνόδευε ένα Γερμανός από μπροστά και ένας από πίσω. Μας οδηγούσαν προς τον 'Aγιο Λάζαρο για να μας φορτώσουν σε ένα φορτηγό. Το μόνο που είχα στο μυαλό μου είναι πώς θα δραπετεύσω. Πριν τη καμάρα κοντά στο μπακάλικο του Μεϊντάνη βλέπω τον Γερμανό που ήταν πίσω να πιάνει κουβέντα με έναν Έλληνα και κάνω την σκέψη να το εκμεταλλευτώ και να φύγω τρέχοντας προς την πόλη. Υπολόγισα ότι ο Έλληνας θα με κάλυπτε κάπως, όμως αυτός αποδείχτηκε ρουφιάνος και δεν με βοήθησε καθόλου.
Ξεκινάω τη τρεχάλα λοιπόν προς τον 'Aγιο Παύλο, ο Γερμανός με παίρνει αμέσως στο κατόπι. Κατευθύνθηκα προς το χάνι γιατί ήξερα καλά την περιοχή και σκέφτηκα να μπω στο χάνι και να βγω από το πίσω παράθυρο από το οποίο θα δυσκολευόταν να με ακολουθήσει. Τον πίσω χώρο που θα έβγαινα τον ήξερα πολύ καλά και πίστευα ότι αν έφτανα ως εκεί δεν θα μπορούσε να με βρει. Πράγματι άρχισα να τρέχω, από πίσω μου και ο Γερμανός. Μπαίνω στο χάνι και τρέχω στο παράθυρο. Δεν ανοίγει με τίποτε, προς στιγμήν σκέφτομαι να πάω στο άλλο παράθυρο αλλά δεν υπήρχε χρόνος, ο Γερμανός αν με έβρισκε θα με σκότωνε σίγουρα .
Αποφασίζω -όλα αυτά σε ένα δυο δευτερόλεπτα- και αγκαλιάζω το μουλάρι από κάτω και δίπλα. Το μουλάρι δεν κουνήθηκε με γνώριζε ήμασταν αδέλφια ήμασταν και οι δύο ακίνητοι για όση ώρα χρειάστηκε. Ο Γερμανός μπήκε στο χάνι δεν με είδε και έφυγε. Η στενή σχέση που είχα με το μουλάρι, μου είχε σώσει τη ζωή.»

Δεν υπάρχουν σχόλια: