Ζήτω;

Στην εθνική μας επέτειο παρακολούθησα την παρέλαση σε κάποιο δήμο της Αττικής. Ήταν μια οδυνηρή εμπειρία. Πριν την παρέλαση η κατάθεση στεφάνων κράτησε ατέλειωτη ώρα γιατί στεφάνι κατέθεσε κάθε πικραμένος Σύλλογος υπαλλήλων καθαριότητας Δήμου, Σύλλογος για τα δικαιώματα της πράσινης μπεκάτσας …κτλ κτλ. Μετά λοιπόν αρχίζει η παρέλαση. Πρώτοι παρελαύνουν οι Αντιστασιακοί ένας κύριος γύρω στα 65 άντε 70 κρατάει τη σημαία και με το άλλο χέρι ένα παιδάκι περίπου 5 χρονών (η εγγονή του). Πίσω έρχονται κάποιοι ηλικιωμένοι και μετά κάποια παλικάράκια προκλητικά κακοντυμένα και κορίτσια με γόβες και μίνι, αδιάφοροι όλοι και άσχετοι με την παρέλαση. Τι είναι αυτοί; Τα εγγόνια των αντιστασιακών. Με συγχωρείτε έχουμε τρελαθεί τελείως; Η τιμή για μια ηρωική πράξη κληρονομείτε; Άρχισε η παρέλαση, η αστυνομία είχε τοποθετήσει ένα σκοινί στις άκρες του δρόμου. Όλοι ήταν μπροστά από το σκοινί και κανείς από πίσω .Συνεχίζω με πράγματα που μάλλον σας είναι γνωστά. Παρελαύνουν τα γυμνάσια και τα λύκεια. Τα περισσότερα κορίτσια είναι ντυμένα όπως τα εξώφυλλα των περιοδικών life style ψηλοτάκουνη γόβα, μίνι, μαλλί μοιραίο κτλ με μια διαφορά όλο αυτό το πακέτο με τα περισσότερα από αυτά τα κορίτσια να ονειρεύονται να προκαλέσουν τη λαγνεία συνοδεύεται συνήθως όχι από σφριγηλά και φρέσκα κορμιά αλλά από κοιλίες και πάχος .Τα σχολεία είναι η εικόνα μας, εικόνα θλιβερή φαντασιόπληκτη αποκρουστική. Θαμπωνόμαστε από τη λάμψη του κενού και αντί να αυτοπροσδιοριστούμε αντιγράφουμε αμάσητα.
Υ.Γ. Κατοχή είχαμε 40-44 άρα κάποιος για να έχει κάνει αντίσταση θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 18 χρονών έτσι δεν είναι; Άρα θα έπρεπε να γεννηθεί το αργότερο το 1926, δηλαδή σήμερα θα ήταν 82.Οι περισσότεροι από τους γέροντες που παρέλασαν σε καμιά περίπτωση δεν ξεπερνούσαν τα 80!!! ;

Περπάτησα από το σπίτι μου να πάρω λίγο ψωμί απ’ το φούρνο. Στην επιστροφή μου πέρασα απ’ έξω από το LIDL και εκείνη την ώρα κάποιος υπάλληλος έβγαζε δυο μεγάλες σακούλες με σκουπίδια και τις πέταξε στον κάδο. Εγώ προσπέρασα. Όπως απομακρυνόμουν ακούω μια γυναίκα να λέει «Θεέ μου που κατάντησε ο κόσμος!» Γυρίζω κα βλέπω τρείς μεσήλικες γυναίκες να είναι χωμένες μέσα στο κάδο με τα πόδια στον αέρα και να δίνουν μάχη ποιος θα πρωτοπάρει τα σκουπίδια που πέταξε ο υπάλληλος. Σοκαρίστηκα. Και εγώ τώρα κάνω έκθεση ζωγραφικής . Εδώ ο κόσμος καίγεται ...
Αργότερα βέβαια το είδα και λίγο καχύποπτα. Είναι τα κίνητρα αυτού του τόσο εξευτελιστικού σκηνικού, η πείνα μόνο. Ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος πια.

Φωτογραφία απο το http://forum.snowreport.gr/forum_posts.asp?TID=11389