31 Μαΐ 2008

Φυσάει...



Ένα ξυλουργείο

Αυτό είναι ένα παλιό ξυλουργείο. Λειτουργεί ακόμα με τον υπερήλικα μάστορα του, άνθρωπος της εποχής που ο ξυλουργός ήταν καλλιτέχνης μεγάλος, τώρα μας φάγανε τα εμ ντι εφ οι μηλαμίνες και όλα τα αυτοκόλλητα ξύλα. Μια μέρα που περνούσα απ΄ έξω κάποιος τον κούρευε το μάστορα σ΄ αυτό τον υπέροχο χώρο .Μ' αρέσει αυτός ο κόσμος.

Όμως τώρα...



19 Μαΐ 2008

Πολιτικά Τοπία, Σύγχρονα Τοπία στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο.


Τέχνη Εν-βρασμώ Μάιος 2008 από 20 έως 30 Μαΐου


Επίσημη έναρξη στις 20 Μαΐου, 19:30 με ένα θεατρικό δρώμενο της Μαρίνας Σπανάκη.

Καθιερωμένοι και αναδυόμενοι διεθνείς καλλιτέχνες, μέλη του μη κερδοσκοπικού καλλιτεχνικού οργανισμού N.A.U.T.E., συναντιόνται στο Ηράκλειο, στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου και προσφέρουν την ευαίσθητη άποψη τους και τα έργα τους σε μια συνάντηση για το σύγχρονο τοπίο σε όλες τις εκφάνσεις του. Το Τοπίο του Σήμερα ως φυσικό περιβάλλον, ως ανθρώπινη παρέμβαση, ως πόλη με φιλικό πρόσωπο, ως μετάλλαξη, ως ουτοπία, ως συνάντηση κι ως μοναξιά, δημιουργεί διαχρονικά ερωτήματα που εγείρονται μέσα από τα έργα των καλλιτεχνών και περιμένουν τις «απαντήσεις» των θεατών, σε μια προσπάθεια συνένωσης της καθημερινότητας με την Τέχνη.

Αυτό το «θεματικό» ραντεβού είναι μια ευκαιρία για «ανταλλαγές τέχνης» καθώς καλλιτέχνες με διαφορετικά κοινωνικο-πολιτιστικά υπόβαθρα θα ανταλλάξουν απόψεις και θα μοιραστούν την τέχνη τους με το κοινό. Η εκδήλωση στηρίζεται στις προσπάθειες του N.A.U.T.E. για διεθνείς συναντήσεις, κυρίως στην Κρήτη και στην Αλσατία της Γαλλίας.
Θα πραγματοποιηθούν, ακόμη, επισκέψεις-workshops από τα τοπικά σχολεία (υπεύθυνη Μαρία Σερζετάκη). Ο Ν.A.U.T.E. ελπίζει να ευαισθητοποιήσει όλους τους θεατές, φοιτητές και μαθητές και να προκαλέσει τη συμμετοχή τους.

H εκδήλωση Πολιτικά Τοπία, Σύγχρονα Τοπία δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τη Marie Deparis, κριτικό τέχνης (Παρίσι – Γαλλία). Υποστηρίζεται από Ευρωπαίους και τοπικούς συνεργάτες : Alsace Crete, Fuz'art, N.A.U.T.E., και Sereal Designers. Υποστηρίζεται, ακόμα, από το European Cultural foundation (ECF, Amsterdam), τη Forthnet, τα Cleanup Laundries. Χορηγός επικοινωνίας StarFm 88,4.

Οι Εκθέτες:
Μανώλης Αποστολάκης, (Κρήτη, Ελλάδα)
Véro Becker, (Γαλλία)
Μάρω Χατζηνικολάου, (Κρήτη, Ελλάδα)
Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, (Ελλάδα)
Barbara Daling, (Γερμανία)
Μαρία-Θεοδώρα Δημάκη, (Ελλάδα)
Isabelle Iste, (Γαλλία)
Sylvie Kaptur Gintz, (Γαλλία)
Ειρήνη Κεράκη, (Ελλάδα)
Κώστας Κουνάλης, (Ελλάδα)
Πόπη Κουτεντάκη, (Κρήτη, Ελλάδα)
Cyrille Lamart, (Γαλλία)
Κώστας Λαμπράκης, (Κρήτη, Ελλάδα)
Λίνα Μανουσογιαννάκη, (Κρήτη, Ελλάδα)
Nathacha, (Γαλλία)
Michelle Odelin, (Γαλλία)
Άβα Ορφανουδάκη, (Ηνωμένες Πολιτείες)
Hervé Perdriel, (Γαλλία)
Κώστας Παγωμένος, (Κρήτη, Ελλάδα)
Μπάμπης Πυλαρινός, (Ελλάδα)
Μάνος Ποντικάκης, (Ελλάδα)
Μανώλης Πρινιανάκης, (Κρήτη, Ελλάδα)
Michael Relave, (Γαλλία)
Michel Schumacher, (Γαλλία)
Μαρία Σερζετάκη, (Κρήτη, Ελλάδα)
Νικόλας Σμυρνάκης, (Κρήτη, Ελλάδα)
Ειρήνη Σπυριδάκη, (Κρήτη, Ελλάδα)
Richard Trian, (Γαλλία)
Ελένη Τζατζάλου, (Ελλάδα)
Καδιανή Βελιγραντάκη, (Κρήτη, Ελλάδα)
Δημήτρης Βασιούλας, (Κρήτη, Ελλάδα)
Γιούλη Βολανάκη, (Ελλάδα)
Ellen Weijers-Gigourtakis, (Ολλανδία)
Francis Willm, (Γαλλία)

Διευθύντρια Προγράμματος: Mary-Jane Schumacher art.naute@free.fr
Πληροφορίες: http://www.art-naute.org/, Κατάλογος διαθέσιμος.
Υ.Γ. Σημείωση για το έργο. Τίτλος "Global party" 80x110 ακρυλικό σε καμβά.Έργο συμμετοχής στην έκθεση.

11 Μαΐ 2008

Πόσο χαίρομαι ...




που τα βενζινάδικα δεν έχουν βενζίνη που η χθεσινή σας υστερία τα άδειασε. Που έμαθα ότι η αστυνομία πήγε στα βενζινάδικα γιατί πέφτει ξύλο. Υπέροχο θέαμα. Όχι δε πήγα να γεμίσω το ρεζερβουάρ και έχω πολύ λίγη βενζίνη. Θα κινηθώ με τα πόδια, το ποδήλατο και τη συγκοινωνία και ότι χρειάζεται απαραίτητα αυτοκίνητο απλά δε θα γίνει.
Αυτοί που θα τη πληρώσουν πιο πολύ θα είναι οι περιπτερούχοι. Ο νεοέλληνας δε θα πάει στο περίπτερο να πάρει εφημερίδα και τσίχλες για να μη πάρει το αυτοκίνητο και χαλάσει βενζίνη.
Σας βαρέθηκα με τα αυτοκίνητα σας ούτε για χέσιμο δε πάτε χωρίς την τετράτροχη ερωμένη σας και κάθε Σάββατο πρωί να τη σαπουνίζεται με τη φόρμα και το κουβά. Αλλά κυρίως μου τη δίνουνε κάτι τζιπ σα τανκς λες και οδηγείται σε καμιά ζούγκλα και με γεμίζεται και με τριπλάσιο καυσαέρια με τις τεράστιες μηχανές σας .Προτείνω ειδικό φόρο ανάλογα με το πόσα καυσαέρια εκπέμπει το αυτοκίνητο που να πηγαίνει στο οικολογικό ταμείο ο μολύνων πληρώνει δεν είπαμε, ε τι τα λέμε. Καλά γράφεις και εσύ post μια φορά το χρόνο πια και τόση ξινίλα. Και σε δεύτερο πρόσωπο; .Κότα είσαι, όσοι διαβάζουνε της ανοησίες σου νομίζεις οτι έχουνε πόρσε καγιέν;
Η ανάρτηση αυτή έγινε την Κυριακή 11 Μαίου.Την επομένη 12 Μαίου ο κύριος Σουφλιάς ανακοίνωση οτι το τέλος κυκλοφορίας θα εξαρτάται απο το πόσο θα ρυπαίνει το αυτοκίνητο.Άρα, ή ο υπουργός διαβάζει ιστολόγια ή εγώ είμαι ύποπτος ή ...
.
*"Φθινοπωρινή βροχή στη πόλη".Ακρυλικό σε καμβά 60x90cm.

10 Μαΐ 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



Ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη και το βιβλιοπωλείο «ΜΥΛΩΝΑΣ»,
έχουν την ευχαρίστηση να σας προσκαλέσουν στην παρουσίαση
του νέου βιβλίου του συγγραφέα Μιχάλη Σπέγγου με τίτλο:

IMPERIUM
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ

Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 17 Μαΐου 2008, στις 20:00,
στο καφέ LOBBY (Λομβάρδου 18, Ζάκυνθος).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
ο κ. Μπάμπης Πυλαρινός, Ζωγράφος – Αγιογράφος και
η κα Έλενα Χατζηιωάννου, Δημοσιογράφος.

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός κα Δανάη Τζήμα.

Εναντίον της σύνταξης απο το Νίκο Δήμου



Τώρα που «έκλεισε» (έστω προσωρινά) το Ασφαλιστικό, ας γράψω ένα προσωπικό επίλογο.
Με ξαφνιάζει η «συνταξιο-λαγνεία» των Ελλήνων. Τρομάζω όταν βλέπω νέους, που μόλις άρχισαν να εργάζονται, να παθιάζονται για τη σύνταξη που θα πάρουν (αν ζουν) σε δεκαετίες. Ή να επιζητούν με κάθε μέσο την πρόωρη συνταξιοδότηση.
Βλέπω τη σύνταξη σαν προθάλαμο του θανάτου. Πρώτα βγαίνεις από τη δουλειά, την παραγωγή, τη δημιουργία - και μετά από τη ζωή. Αλλά ήδη από τη στιγμή που δεν παράγεις, δεν ασχολείσαι, δεν φτιάχνεις, είσαι νεκρός.
Εδώ και πολλά χρόνια βρίσκομαι σε συντάξιμη ηλικία. Θα το θεωρούσα όμως προσωπική προσβολή να μου πει κάποιος ότι πρέπει να βγω στη σύνταξη. Θα είναι σαν να μου έλεγε πως είμαι ανίκανος, άχρηστος, ανύπαρκτος.
Θα μου πείτε: Εσένα σου αρέσει η δουλειά που κάνεις. Άλλοι τη νιώθουν σαν αγγαρεία. (Ποιοι άλλοι - σχεδόν όλοι. Η κακή σχέση του Έλληνα με τη δουλειά του τον κάνει να μη βλέπει την ώρα για σύνταξη.)
Εγώ επιμένω πως κάθε δουλειά είναι καλύτερη από το να καταλήξεις στο ευγηρίας, στο καφενείο ή στα παγκάκια του Ζαππείου.
Υποψιάζομαι πως η σύνταξη αποτελεί ιδεώδη συνθήκη για τον Έλληνα: Πληρώνεται χωρίς να εργάζεται. Γι' αυτό άλλωστε προσπαθούν όλοι να διοριστούν στο Δημόσιο. Είναι μία ανάλογη περίπτωση.
Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για σύνταξη. Όσο για το υποχρεωτικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το θεωρώ πληγή. Μία ζωή πληρώνεις και εσύ και ο εργοδότης σου ένα κάρο λεφτά, που ποτέ δεν παίρνεις πίσω: Γίνονται μισθοί κηφήνων, έξοδα γραφειοκρατίας, μίζες και δομημένα ομόλογα. Στη δική μου ιδανική πολιτεία ο εργαζόμενος θα ήταν ελεύθερος να διαχειρίζεται ο ίδιος αυτά τα χρήματα και να φτιάχνει το δικό του ασφαλιστικό πρόγραμμα. Να τα αποταμιεύει, να τα καταθέτει στην τράπεζα, σε ιδιωτική ασφάλιση - ή, αν προτιμάει, να τα ξοδεύει σαν αμέριμνος τζίτζικας.




Νίκος Δήμου απο τη LIFO