30 Αυγ 2008

Miroslav Tichy.Μια ιδιαίτερη περίπτωση...

Ήθελα σήμερα κατά κάποιο τρόπο να σας γνωρίσω μια ιδιαίτερη περίπτωση ας μου επιτραπεί «συναδέλφου» μου. Πρόκειται για τον Τσέχο φωτογράφο που αυτό τον καιρό το κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι διοργανώνει προς τιμήν του μεγάλη έκθεση φωτογραφιών. Ποιός όμως είναι ο Miroslav Tichý. Γεννήθηκε το 1926 στο χωριό Kyjov στη Μοραβία της Τσεχίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή καλών Τεχνών της Πράγας για να στραφεί σύντομα στη φωτογραφία. Ο Miroslav Tichý ζούσε στο δρόμο, χωρίς μόνιμη στέγη, χωρίς τίποτα στη κατοχή του. Μόνος του είχε κατασκευάσει από χαρτόνια, από κουτιά και άλλα ευτελή υλικά μια αυτοσχέδια φωτογραφική μηχανή όπως επίσης και έναν αυτοσχέδιο σκοτεινό θάλαμο σ’ ένα έρημο σπίτι όπου εμφάνιζε και τύπωνε τις φωτογραφίες του. Σε όλη του τη ζωή αρνούνταν επίμονα τα υλικά αγαθά, δήλωνε μόνιμα απών από τη κοινωνική ζωή. Το κομμουνιστικό καθεστώς για να τον συνετίσει τον έκλεισε στο ψυχιατρείο αρκετές φορές και το 1972 εκδιώχθηκε από το atelier του. Ο βίος του σηματοδοτεί το έργο του και ο τρόπος του είναι για μένα ο ορισμός της πνευματικότητας .


Αυτός είναι ο αυτοσχέδιος εκτυπωτής του

Και αυτές οι φωτογραφικές μηχανές του απο ...σκουπίδια

















Και αυτά είναι τα έργα των χειρών του














Ναι η προσωπικότητα του επισκιάζει το έργο του συμβαίνει και αυτό αλλά ο Miroslav κάνει ...τέχνη.Αυτός, οι μηχανές του και οι φωτογραφίες του είναι ένα πακέτο ...πολύτιμο.Σε ευχαριστούμε κύριε Μiroslav.

24 Αυγ 2008

Απο Νταβία και του Αγούλου μέχρι το Βασιλικό


Η χώρα το δειλινό από το Αργάσι.

Στη περίφημη περιοχή του Αγούλου που είναι στο τέλος της περιοχής του Αργασίου μετά το πύργο Δομενεγίνη αποτελεί ακόμα ένα μικρό παράδεισο σε σχέση με ότι συμβαίνει παρά δίπλα στο Αργάσι. Κάναμε δυο βόλτες μια αχάραγο και μια το δειλινό.






Στη πρώτη βόλτα είμασταν τρείς.Ονόματα δε λέμε.













Αριστερά ο πύργος Δομενεγίνη και δίπλα ο πύργος....Μπροστά από το πύργο το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Θεοδοσίου. Στη λότζα της εκκλησίας παλεύαμε με το συνοδοιπόρο μου να μεταφέρουμε της φωτογραφίες που τώρα εσείς βλέπεται από κινητό σε κινητό μέσω της θύρας υπερύθρων για να μπορείτε να τις απολαμβάνετε εσείς από την οθόνη του υπολογιστή σας
.

Εδώ λοιπόν ήταν το λιμάνι του Αγούλου όπου άραζαν καράβια για να πάρουν κατευθείαν τη πέτρα από το νταμάρι του Μιχαηλίδη που είναι από πάνω, βλέπεται τα σίδερα από εξώστη του λιμανιού








Αυτό το σπιτάκι είναι το σπίτι του φύλακα στις κατασκηνώσεις του Αγίου. Πόσο θα θελα να ήμουν φύλακας . Μοιάζει με ένα μικρό παράδεισο.






Εδώ αρχίζουν οι παραλίες του Βασιλικού

Πόρτο Ατζούρο









Και μέσα σ΄ αυτό το παράδεισο ένα τουριστικό συγκρότημα τύπου ΕΑΤ ΕΣΑ μένει εκεί για χρόνια μνημείο πολιτισμού.